در سال هاي اخیر تحقیقات زیادي در زمینه اثرات بازدارندگی مواد طبیعی در برابر میکروارگانیسم ها صورت گرفته است. در این رابطه استفاده از ترکیباتی که براي انسان غیرسمی بوده و اثرات جانبی نداشته باشد ضروري است. عده اي معتقد بودندکه داروهاي سنتی بی ارزش بوده ونمی توان در علم نوین ازآنها استفاده نمود، اما با تحقیقاتی که روي داروهاي سنتی انجام دادند اثرات درمانی آنها مشخص شد.
از دهه 1950 باكتري هاي بيماري زاي متعددي به آنتي بيوتيك ها مقاومت نشان دادندكه اين مقاومت همچنان در حال گسترش است. از طرف دیگر ظهور سویه های مقاوم در بین باسیلهای گرم منفی و کوکسیهای گرم مثبت مانند جنسهای سودوموناس، استافیلوکوکوس و انتروکوکوس مشکلاتی را در درمان عفونت های ناشی از این باکتری ها به وجود آورده است .
بیش از 50 سال است که ازمصرف آنتی بیوتیک ها برای کنترل ودرمان بیماری های عفونی میگذرد،ولی استفاده نادرست ومداوم ازاین مواد باعث بروز پدیده مقاومت به آنتی بیوتیک وپیدایش سویه های مقاوم درباکتری هاشده ودرمان بیماری ها درانسان ودام رابامشکل مواجه کرده است بنابراین داروهاي گياهي به عنوان جايگزين داروهاي شيميايي و آنتي بيوتيك ها مورد بررسي قرار گرفت.
گیاهان داروئی را به اشکال مختلف در درمان بیماري ها براي تنظیم سیستم ایمنی یا عوارض ناشی از بیماري ها و همچنین اثرات ضد توموري یا ضد میکروبی به کار برده اند. در بيشتر كشورهاي جهان، درمان تقريبا با استفاده ازمنابع طبيعي و به طور عمده گياهان انجام مي گیرد. در ايران، بعلت تنوع آب و هوايي بين ٦ تا ٨ هزار گونه گياهي روييده مي شود كه معادل تقريبا ٦٠ درصد گونه هاي گياهي منتشر در سراسر دنيا مي باشد. از آنجا كه بيماري هاي عفوني و ميكروبي دسته بزرگي از بيماري ها را تشكيل مي دهند و از طرفي شمار سوش هاي ميكروبي مقام به آنتي بيوتيك ها هر روز بيشتر مي شوند ، لذا نياز به مواد ضد باكتريايي جديد و كم ضرر هر روز بيشتر نمايان مي گردد. از اين رو، بررسي اثرات ضد ميكروبي گياهان طبيعي مي تواند راه را براي بدست آوردن آنتي بيوتيك هاي جديد هموار سازد.
گیاهان هنوز به عنوان یک منبع بالقوه ترکیبات دارویی به حساب میآیند. در سراسر دنیا، گیاهان به طور سنتی برای درمان بسیاری از بیماریها به ویژه بیماریهای عفونی از جمله اسهال، تب، سرماخوردگی و همچنین به منظور کنترل زاد و ولد و بهداشت دهان و دندان استفاده میشود .
با افزایش تعداد سویههای باکتریایی مقاوم به آنتیبیوتیکهای گوناگون، تلاشهای بسیاری برای استفاده از توان بالقوه خاصیت ضدمیکروبی گیاهان انجام پذیرفته است.
ترکیبات ضدمیکروبی به دست آمده از گیاهان با مکانیسمهایی متفاوت از آنتیبیوتیکها باکتریها را حذف میکنند که این مسئله در درمان عفونتهای ناشی از سویههای مقاوم میکروبی از نظر بالینی حائز اهمیت است. با توجه به رویکرد دوباره برای مصرف داروها و فرآوردههای گیاهی، بررسی خواص دارویی گیاهان از اهمیت خاصی برخوردار میباشد.